Tip VII Hipersensitivite sendromu; Insulin Autoimmune Syndrome (Hirata's Disease)

Hirata hastalığı; insülin otoimmun sendrom olarak da bilinen bu hastalıkta kişide insüline karşı otoantikorlar oluşmakta ve genellikle yemeklerden sonra reaktif insülin artışına bağlı olarak hipoglisemi görülmektedir. Tanımından da anlaşılacağı üzere mekanizması tam olarak aydınlatılamamış çelişkilerle dolu bir hastalıktır. Sülfidril grubu içeren penisilin, metimazol, kaptopril, imipenem gibi bir takım ilaçların bu hastalığa sebep olabileceği belirtilmiştir. 60-70 yaş arası erkeklerde sık görülen bu hastalık, insülinoma ya da açlık hipoglisemisiyle karışabilmesi nedeniyle ve hastanın yok yere ameliyathaneye gönderilmesine yol açabileceğinden önemlidir. Tanısı anti insülin otoantikorlarının kanda yüksek olmasıyla konur. tedavisinde ise tahmin edilebileceği üzere steroid kullanılır.

 
İnsülin Otoimmün Sendromu (İnsülin Otoimmün Sendromu; IAS, Hirata Hastalığı; Hirata Hastalığı)

Serumdaki yüksek titreli insülin otoantikorlarının (IAA) eksojen insülin tespiti kullanmayan bir kişide hiperinsülinemik hipoglisemi ve herhangi bir pankreas adacık probleminin olmaması ile karakterize bir hastalıktır.

İlk defa Hirata Y. tarafından 1970 yılında tanımlanmıştır. Batı toplumlarındaki bazı ilaçlar, özellikle otoimmün hastalıkları olanlar (metimazol, propiltiyoürasil, karbimazol, alfa-lipoik asit, piritinol, glutatyon, kaptopril, hidralazin, prokainamid, torasemid, diltiazem, steroidler, penisilamin, penisilin G, imipenem, alfa-interferon, pantoprazol, klopidrojel, gliklazid, kolşisin, albümin vb.) nadiren enfeksiyonlarla ilişkili olarak görülür. Daha çok doğuda kendiliğinden görülürken, Batı'da tetikleyicilerle ortaya çıkabilir. Belirli bir tedavisi yoktur. Düşük karbonhidratlı beslenme, sık öğünler ve kestirmeden sorumlu olabilecek ilaçlar geçerli yaklaşımdır. Bu önlemlerin yeterli olmadığı durumlarda kortikosteroidler fayda sağlayabilir. Ek olarak, akarboz, diazoksit, oktreotid, parsiyel pankreatektomi ve Plazmaferez (otoantikorların çıkarılması için) yararlı olabilir.

Hirata hastalığı olarak da bilinen, tersine çevrilebilir otoimmün hipogliseminin nadir bir nedeni olan insülin otoimmün sendromu (IAS), ilk olarak 1970 yılında Japonya'da Hirata tarafından tanımlanmıştır.

Belirti ve bulgular
Etkilenen hastalar genellikle yetişkinlerdir ve nöroglikopenik semptomlarla birden çok spontan hipoglisemi atağı yaşarlar.

Nedenleri
IAS'nin nedeni tam olarak anlaşılmamıştır. Ancak insülin molekülündeki disülfid bağının metimazol, karbimazol, kaptopril, izoniazid, hidralazin, imipenem gibi sülfhidril grubu ilaçlarla ve ayrıca lipoik asit ile etkileşimi öne sürülmüştür. İlaca bağlı otoimmünizasyon, sülfhidril grubu içeren ilacın alımından birkaç hafta sonra ortaya çıkan insülin otoantikorları ile kanıtlanır. Ek olarak, IAS, spesifik HLA sınıfı ile ilişkisi gözlemlendiğinden önemli bir genetik yatkınlığa sahiptir.

Patofizyoloji
Bir yemekten sonra, kan dolaşımındaki glikoz konsantrasyonu yükselir ve insülin salgılanması için bir uyarı sağlar. Otoantikorlar, bu insülin moleküllerine bağlanarak etkilerini gösteremez hale getirir. Ortaya çıkan hiperglisemi, daha fazla insülin salınımını teşvik eder. Sonunda glikoz konsantrasyonu düştükçe, insülin sekresyonu da azalır ve toplam insülin seviyesi düşer. Artık insülin molekülleri otoantikorlardan kendiliğinden ayrışarak, glikoz konsantrasyonu için uygun olmayan yüksek bir serbest insülin düzeyine yol açarak hipoglisemiye neden olur.

Teşhis
Olağan sunum özellikleri, birden çok spontan hipoglisemi atağı ve önceden eksojen insülin uygulama öyküsü olmaksızın insülin otoantikorlarının ortaya çıkmasıdır. [9] İnsülin seviyesi önemli ölçüde yüksektir, genellikle 100 mIU / L'ye kadar çıkar, C-peptit seviyesi belirgin şekilde yükselir ve insülin antikorları pozitiftir.

Tedavi
En iyi bilinen tedavi, sık sık küçük öğünler tavsiye etmek ve basit şekerlerden kaçınmaktır. Sülfhidril grubu içeren ilaçlardan uzak durulmalı ve dirençli vakalarda steroidler kullanılabilir.